κρούζω

1. δαγκώνω κάποιον («τόν έκρουξε ένα φίδι»)

2. (για πυρετό) εξασθενίζω, εξαντλώ

3. προκαλώ σύγχυση στο μυαλό κάποιου, τρελαίνω κάποιον

4. μέσ. κρούζομαι

είμαι τρελός, ανισόρροπος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τής λ. κρούω, από τον αόρ. ἔκρουσα, κατά το σχήμα λούω: ἔλουσα: λούζω].